Ik mis hem al
We zijn nu al een paar keer samen gaan lopen, Wout op de fiets, ik er naast. Gisteren was ik nog een keertje alleen gegaan. Ik moet zeggen dat was toch lang niet zo interessant.
Ik ben terug aan het opbouwen, dit wil zeggen zeer langzame tempi. Als je dan zo van die ellenlange conversaties kan voeren met je zoon ben je verplicht om niet te snel te gaan, anders hou je het niet vol.
Ook moet je je gedachten kunnen bijhouden want er worden nogal wat verrassende vragen gesteld, zo in de aard van: wie heeft nu echt de wereld gemaakt, wie heeft het gedaan? Dan denk ik eventjes na en zeg hem dat hij dat beter aan Pakke kan vragen (= Opa, is bezeten door dit onderwerp en wat er nog allemaal bij hoort). Wout kennende pakt dat inderdaad geen verf en dan ben je toch vertrokken voor een kwartiertje of zo.
Alleszins, ik geniet ervan en ga morgen terug met hem lopen, voor zo lang hij nog met zijn langzame vader mee wil ...
2 opmerkingen:
da's pas genieten he , zo met je zoon gaan lopen .stille momenten kom je dan zeker niet tegen . Geef er zondag een lap op in tessenderloo . Ik kom ook ! Michien afspreken aan de inschrijvingstent?
Een loopbuddy is altijd leuk, zeker als je zo over existenciele vragen kunt brainstormen.
De tijd vliegt dan wel voorbij
Ideale partner voor een Marathon ?
Een reactie posten