Meerdere mensen zullen dit wel gehoord hebben denk ik, maar ik zet het toch maar even op het net, als geheugensteuntje:
Dit zal op jaarbasis ons enkele tientallen Euro's besparen denk ik.Voor 1 liter sportdrank:
Uiteraard 1 liter water
Sap van 2 citroenen
20 tot 40 gr suiker (eerst oplossen in een beetje heet water)
Zout
voelde ik me dit weekend. De bleus. Het was gewoon mijn weekend niet, chagrijnig, niets kon ik verdragen, zelfs een paar driftbuien gehad. Foei! In de boeken over lopen die ik gelezen heb, en dat zijn er redelijk wat, staat telkens in het lang en het breed bij de voordelen vermeld: opgewekt, dartel, runnershigh, en nog van dat alles. Ofwel heb ik misshien niet genoeg of te langzaam gelopen? Volgend weekend beter.
Inderdaad, I was running in the rain. De allereerste keer uit mijn loopcarrière dat ik volledig weggeregend werd. En moet je iets weten? Ik vond het niet erg. Een stevige bui van een kwartier of zo en ik vond het leuk. Dat kan niet anders komen dan door het feit dat ik al een heel leven in België heb gewoond, ik zou liever wat zongewenning hebben, maar ja, het gras is altijd groener aan de andere kant. Alhoewel, alleen in Ierland misschien. Enfin, ik heb me geamuseerd, ik voel me dan altijd iets meer kerel dan dat ik in werkelijkheid ben, je wordt daar zo hard van hé…
Ik kijk uit naar de volgende weerberichten.
Na een tijdje van de breedband verdwenen te zijn, ziehier:
De nieuwe sloefen zijn er, het zijn de Saucony 3D Grid Hurricane geworden.
Sloefjes voor de lange afstanden zeiden ze. Ik loop afwisselend op twee paar schoenen. In vergelijking met mijn andere paar wegen dezen een ton. Snelle tijden zitten er met de Saucony's dus niet in vrees ik.
Ik heb besloten om vanaf nu, als ik nog eens loopschoenen moet hebben, bij één van die mastodontwinkels te gaan zoals Decathlon of iets dergelijks. Ik weet precies welk type schoen ik nodig heb en ik denk dat ik zo toch wel een paar tientallen Euro’s kan besparen. Sorry voor de kleine zelfstandige, je moet er teveel op je hoede zijn.
Ik heb me ingeschreven bij Nottebohm voor een inspanningstest, binnen een veertiental dagen is het zover. Deze test begint om 20u en duurt 2 à 3 uur naargelang je het op de loopband kan volhouden. Ik kan daarna maar beter op stap gaan, want slapen zit er dan toch niet direct in, met al die adrenaline die nog aan het rondspuiten is. Ik houd jullie op de hoogte van de resultaten, tenminste als ik nadien nog mag lopen.
De gevolgen van het Canvasprogramma “Marathon” op mijn gemoed: deze week heb ik overal wel pijntjes gevoeld, dan links, dan rechts, het zal toch niet waar zijn zeker ook zo’n scheenbeenirritatie? Ik durfde bijna niet meer te lopen. Ik heb zelfs een crosstraining op de hometrainer gedaan, terwijl dat niet mijn beste vriend is. Kijken of niet meer kijken, da’s de vraag.
Vandaag voor de aller, aller eerste keer iemand tegengekomen op mijn loop. We hebben spontaan samen 3/4 van mijn tour afgelegd. Ik moet zeggen: het is toch eens iets anders. Alhoewel ik me kan voorstellen dat het alleen maar interessant is bij langzame trainingen.
Dit deed deugd, zo een beetje taffelen. Nergens last van gehad, geen spiertje dat protesteerde, geen zware benen, niets. Dit bevestigd alleen wat ik vermoedde: ik had sneller gekund, maar ja, nu heb ik kunnen genieten van deze mooie wedstrijd, anders lag ik waarschijnlijk nu nog in de zetel met spierpijn.
Straks ga ik eens kijken voor nieuwe loopschoenen. Ik wissel twee verschillende paren af om zo het risico op blessures wat te vermijden. Een van de twee is versleten, je voelt dat op deze manier goed. Als de demping uit een paar is voel je je een heel stuk minder goed tijdens het lopen dan met het paar waar de demping wel nog goed is, zo heb je een referentiepunt.
Ik weet alleen nog niet welke schoenen ik nu ga kopen. Ik loop graag op Asics en Mizuno, ik zal me laten adviseren. Alleszins het stimuleert.
Het is een beetje belachelijk van mij om te zeggen "nieuw PR", ik weet het, het was sterker dan mezelf. Ik was gisteren dan ook zo fier dat ik mijn eerste 15K gelopen heb, het kon niet op. Ik had zin om iedereen te knuffelen, om het uit te brullen, om nog een wedstrijdje te lopen ...
Achteraf bekeken zal het eerder wat te maken gehad hebben met de hormonenhuishouding die wat overhoop lag. Hoe dan ook, ik had zelfs spijt dat ik niet sneller gelopen had, ik zat niet helemaal stuk en de recuperatie ging vlotter dan verwacht. Enfin, ik heb er van genoten.
Het verslag:
Het was al een paar dagen voordien aangekondigd: het zou ideaal loopweer worden. Voor één keer hadden ze gelijk. De enige factor die nog roet in het eten zou kunnen gooien om zorgeloos aan de start te verschijnen was het feit dat ik diezelfde morgen in Antwerpen centrum nog een concert moest gaan dirigeren. En je weet nooit hoe het daar afloopt met het verkeer, zelfs niet op een zondag.
Gelukkig was ik om 14u45 mijn auto kwijtgeraakt. Voor de 5K was ik te laat, bijgevolg heb ik het gloriemoment van Lieve (mijn zus) en Jos, Koen, Marleen en Peggy niet kunnen meemaken. Ik zal hun verslag gegarandeerd nog wel eens te horen krijgen.
Wel was ik nog net op tijd om de kinderloop te kunnen zien, waar Wout en Emma het beste van zichzelf aan het geven waren. Zo fier dat je als vader kan zijn! Je kan dit niet geloven. Nog voor dat de keuteltjes passeerden schoot mijn gemoed al vol, ook hormonen misschien?
Na het vadermoment was het hoogtijd om een spurtje te trekken naar de start. Het kwade was geschied, ik kon helemaal achteraan aansluiten en ik kan je verzekeren, de rij was lang. Een klein puntje van kritiek voor de organisatie: hoe komt het dat de championchip zijn intrede in Hasselt nog niet heeft gedaan? Nog een nadeel (of misschien toch een voordeel) is dat je de eerste drie kilometer niet in je eigen ritme kan geraken. Eens de stad uit was dit beter.
Ik had mezelf voorgenomen om zo te lopen dat ik zeker wist dat ik de 15K zou halen, dus de eerste 12 Km tegen een tempo dat mijn marathontempo zou moeten zijn, ongeveer 11,2 Km/u. De afspraak met mezelf was dan ook: als ik op dat punt nog relatief fris zou zitten, ik het erop zou wagen. Zo gezegd zo gedaan, van het moment dat we de stad terug binnenkwamen heb ik het gewaagd om tegen een 13 Km/u naar de finish te crossen, het voelde goed!
Mij mogen ze binnen twee jaar terug verwachten, want volgend jaar valt DDH helaas samen met de marathon van Amsterdam en dat zal een ander paar mouwen worden.
Ik heb er aan de aankomst verscheidene gezien die misschien wel moe waren, maar vooral voldaan. Daar doen we het toch voor hé. Nu zit ik met een beetje hoofdpijn, zou dat liggen aan de dehydratatie of aan de halve liter wijn waarop ik mezelf trakteerde?
Gisterenavond heeft de verantwoordelijke van de Nottebohm kliniek mij teruggebeld omdat ik een vraag had gesteld over een inspanningstest.
Zoals jullie wellicht nog niet weten is het mijn lange termijn doel om mijn eerste marathon te lopen, en dat in oktober 2007 te Amsterdam. Daarom vond ik het niet onbelangrijk om een volledig onderzoek te ondergaan, zowel naar gezondheid als naar sportieve prestatie toe. Dit was de uitleg die ik van hem kreeg:
De volgende testen worden gedaan:
Graag zou ik jullie mening weten over de zin en onzin van dit soort testen.
Alea iacta est!
Zoals Bruno zwaar gezondigd en toch gaan lopen, ik kon het ook niet meer uithouden. Wat gaat dat zijn als de marathon(s) eraan gaan komen?
Hoe dan ook, het deed deugd. De volgende keer dat ik mijn loopsloefen zal zien is zondag pas (denk ik).
Gehele training:
Eigenlijke Tresholdtraining:
Eindelijk de lang verwachte training afgewerkt!
Dit was dan de voorlaatste training voor zondag, de onzekerheid slaat weer toe. Ik was trouwens niet zo tevreden over deze beurt. Te hoge hartslag, redelijk verkrampt op de benen. De oorzaak? De temperatuur misschien, ik ben normaal gewoon om in frissere temperaturen te lopen aangezien ik telkens 's morgens ga, het was dus nog verrassend warm.
Of lag het aan het feit dat ik het niet zo leuk vond om op mijn parcours te gaan lopen, pikkedonker, geen enkele verlichting, geen huizen, dwars door het bos. Nu, een echte angsthaas kan je me niet noemen, maar ik voelde me toch niet op mijn gemak. Het is het eikelseizoen en die fijne dingetjes zorgden ervoor dat je achter elke boom of struik wel iets hoort ritselen. Bijgevolg doe je niets anders dan van links naar rechts kijken (nvdr met hoofdlamp), het moest toch maar eens zijn...
Ik ben dus genoodzaakt om een alternatief te gaan zoeken, want zo doe ik dit echt niet graag. Een piste of zo is uitgesloten omdat ik vooral 's morgens wil lopen om mijn familie niet al te zeer te belasten. De openbare weg is ook uitgesloten, het nadeel van op de buiten te wonen is dat op vlak van de verkeersveiligheid je het gevoel hebt dat je in het wilde westen woont. Ik heb trouwens al twee keer de berm in moeten springen, anders was ik nu waarschijnlijk met Lucifer aan het kaarten.
Suggesties zijn altijd welkom.
Je kan je uiterste best doen, iets heel graag willen, maar toch niet slagen... tja, het zal dan maar voor morgen zijn, die drempeltraining.
Ik had eerst een seminarie in Gentbrugge. Het doet me weerom beseffen hoe gelukkig ik me mag prijzen dat ik in het verre Limburg mag werken. Geen geschuif, of toch bijna niet, enkel als er één of andere vindt dat het hoog tijd is om de verkeersveiligheidstatistieken weer eens aan te passen heb ik wel eens een rijtje. Enfin soit, na ongeveer anderhalf uur bumperen kwam ik net op tijd thuis om weer te kunnen vertrekken. Daar ging mijn training.
We waren namelijk door ING uitgenodigd voor een optreden van De Nieuwe Snaar. Een echte aanrader. De show, "Helden", zit zeer goed in elkaar. Even hadden we schrik dat we de hele avond naar kleinkunst zouden moeten luisteren, maar niets was minder waar. Eén van de mannen, Vermeulen of zoiets, heeft doorheen de ganse show allerlei kunstjes mogen opvoeren, waardoor het geheel een vlot en luchtig karakter kreeg. De muzikale afwerking was wel niet je dat, maar ja wat kan je verwachten als je zowel viool, als bastuba, als gitaar moet bespelen. En daarnaast nog een bevlogen zanger en acrobaat moet zijn. Dan moet je dat er maar bijnemen.
Ik was zo mijn trainingsverlies snel weer vergeten.
CU
Miljaar, miljaar.
Vandaag staat (of misschien stond) een treshold training gepland. Ik loop meestal door de week voor het werk (wat een zin). Wekkertje ging af, zandoogjes open, oortjes open ... regen. Niets aan te doen, ik heb mijn karakter getoond ... en ben blijven liggen. Nadien altijd berouw. Maar ja, da's het voordeel om voor het werk gaan te lopen, als je die sessie mist heb je na het werk ook nog een kans.
Let's hope dat ze zich in Ukkel deze keer niet vergist hebben.
De oorzaak van de iets te hoge rustpols en niet zo goede nachtrust laat zich wel raden. Gisteren natuurlijk een veel te lekkere fles witte Bourgogne bijna helemaal alleen leeggezwadderd.
Ondanks de houten kop, ik denk dat het zeker ebbenhout was, toch een fijn loopje gemaakt. Natuurlijk veel te snel voor een herstelloopje. Ik zit blijkbaar nog in "the zone". Ik moet wel opletten dat ik me op deze manier niet verbrand voor zondag, we zullen wel zien.
Suske, merci voor het lekkere diner en voor de vele uurtjes voorbereiding, ge moogt dat nog doen!
Geen nieuwe voordeur voor mij vandaag, alleen het cijfertje erboven is met één verhoogd: 41.
Laat dit een nieuw begin worden voor m'n loopcarrière! Het ziet er voor deze eerste dag in dit nieuwe tijdperk al niet zo slecht uit. Ik voelde me bijzonder fit en energiek tijdens deze lange loop, zo erg zelfs dat ik wat te snel gelopen heb, maar ja het is dan ook zo plezant als je je goed voelt hé. Vertrouwen voor Dwars door Hasselt van volgende week heb ik er zeker door gekregen. Op deze manier denk ik wel dat ik 'm zal kunnen uitlopen, ik had nog reserves. Ik denk dat ik zelfs nog een beetje sneller kan, kwestie om op de tijdtabellen niet al te veel af te gaan.
Ik heb er zin in!
Ik zou mijn bovenlichaam moeten trainen. Mijn bekken zou instabiel zijn en dit kan tot blessures leiden. Om het bekken te stabiliseren heb je dus stevige buik- en rugspieren nodig. Een man op leeftijd, wat had je gedacht!
Nu is er een probleem, ik zou die oefeningen thuis willen doen omdat de fitness voor mij geen alternatief is. Maar ik doe het niet graag, om niet te zeggen dat ik het haat. Dus ik blijf het maar uitstellen en ik voel dat ik vroeg of laat toch eens ga prijs hebben, want mijn rechter bilspier begint nu en dan al eens op te spelen.
Als er mensen zijn die tips hebben om dit soort trainingen toch wat aantrekkelijker te maken, feel free ...
Het zou iets als volgt moeten worden:
Voor & na
Gehele training:
Eigenlijke Tresholdtraining:
Zoals je kan zien aan de iets te hoge hartslag in rust, heeft m'n lichaam de strijd tegen het slijmmonster nog niet gewonnen!
Of zou het zijn omdat m'n lieftallige echtgenote niets leukers vindt dan me tijdens m'n meting wat op stang te jagen? Neen, want dan denk ik dat de waarde nog een stukje hoger zou gelegen hebben.
Ik ben slijmpie moe en zou morgen graag een onbelemmerde, normale, vlotte training hebben. Please?
Een trainingsschema is er om van af te wijken. 't Is me wat de laatste tijd, als het de tennis niet is, zijn het mijn bronchiën. Dit lijkt wel een soort uitgestorven dino, zo voelde ik me ook dit weekend, vooral zaterdag dan. Tja, wat wilt ge als ze u constant willen kussen en dan zelf zo verkouden als een snip zijn. Dat hebt ge met dat vervelende sexappeal ;-)
Hoe dan ook ik ben er niet erg scheutig op om in die toestand te gaan lopen, ik heb gelukkig geen koorts gehad, dan zou het herstel wat langer geduurd hebben vrees ik, maar ik besef ook dat mijn eerste grote uitdaging (Dwars door Hasselt 15K) er met rasse schreden zit aan te komen. Kwestie van kalm te blijven.
Al bij al ging het vandaag nog vrij goed, ik heb toch niet harder zitten piepen en schuren dan anders, dus!
Morgen staat er een rustdag gepland, ik zal die maar respecteren en niet proberen de opgelopen (wat een woordspelingen vandaag) schade weer goed te maken.
Tot morgen (of overmorgen)
Vanuit mijn groot lezerspuliek (de goede verstaander leest: "mezelf") is de vraag gekomen om een subblog te maken als een soortement loopdagboek. Hier zal ik mijn dagelijkse loopervaringen noteren. Het is dan in eerste plaats ook voor mezelf bedoeld, voor medelopers die ook hun gedacht mogen zeggen, of voor gewoon nieuwsgierigen die eens een kijkje willen nemen in het doen en laten van een recreant.
De grote verslagen, belachelijke, grappige, zielige, pikante ... tekstjes zullen ook opgenomen worden in mijn hoofdblog.
Allez, we zijn vertrokken!
